Wanneer emotie het (terecht) overneemt…

Het was niet de eerste keer dat iemand tranen in de ogen kreeg tijdens een gesprek, maar het was wél de eerste keer dat iemand boos werd op mij en vervolgens begon te roepen.

Je zou voor minder: ik moest de boodschap brengen dat het zo goed als zeker was dat hij z’n zaak, z’n grote droom, zou moeten sluiten. Dus ik werd op dat moment plots de belichaming van alles waardoor hij deze droom niet verder kon zetten. Het is meer dan normaal dat op net dan emotie het overneemt. Dit is een uiting van passioneel leven en ondernemen.

Artiesten en kunstenaars onderscheiden zich vaak van andere ondernemers door de persoonlijke noodzaak om met hun creatieve activiteiten bezig te zijn. Het is vanuit deze noodzaak dat ze vaak een leefbaar inkomen uit hun bezigheden willen halen.

Die ene zin die een beeldend kunstenaar ooit tegen me zei, is me altijd bijgebleven: ‘Zonder mijn kunst zou ik hier niet meer zijn’.

Dit was geen boutade, ik besefte heel goed dat het leven voor hem zou stoppen als hij z’n ding niet meer kon doen.

Het geeft dus ook voor mij heel veel voldoening om creatieve zielen te mogen helpen, en zo een belangrijke bijdrage te mogen leveren, niet enkel aan hun ‘werk’ maar ook aan hun leven. En vaak zie ik mensen heel gelukkig voor mij zitten, zelfs door kleine verbeteringen of winsten waar ik mee voor gezorgd had.

Maar ik zie ook veel frustratie, verdriet of boosheid. En een gebrek aan (financiële) middelen is hier zeker niet altijd de oorzaak van. Niet begrepen of gerespecteerd worden ligt vaak eerder aan de basis.

Voor creatieve professionals is het moeilijk te begrijpen dat niet iedereen hun werk (en dus hun leven) naar waarde schat.

• Ik kan het aantal muzikanten dat ik teleurgesteld zag nadat de zoveelste zaal of booker geen interesse toonde, niet meer tellen.
• Of de organisaties die géén subsidies krijgen, en totaal niet begrijpen waarom de subsidiegever wat zij doen, volgens hen niet belangrijk vindt.
• Of het label dat opnieuw de (volgens hen) de beste nieuwe plaat op vinyl uitbrengt, en waar ze niet mee uit de kosten blijken te geraken.
• Of het concertcafé dat ondanks een fantastische programmatie alsnog te weinig bezoekers over de vloer krijgt.

Artiesten interpreteren zulke tegenslagen vaak als een persoonlijk falen, of zelfs als een aanval op hun persoon. Dit is meestal niet zo, maar bewijst wel het belang van hun emoties en de noodzaak om deze te respecteren.

Ik zal het (levens)belang hiervan dan ook nooit onderschatten, en heb hier altijd extra aandacht voor bij de mensen met wie ik werk. “Kunst is de zuurstof voor de ziel. Zonder creatie verstikt de kunstenaar.”