Waarom ik ‘netwerken’ alsnog een mooi woord begin te vinden.

Ik ben geen grote fan van zaken die niet organisch groeien. Dat was lang ook zo met netwerken : het idee om naar een netwerk event te gaan om daar ‘verplicht’ babbeltjes te doen met onbekenden om jezelf en je werk voor te stellen, maakt me nog steeds niet heel blij.

Ik geloofde meer in anderen die op basis van ervaring met mij en mijn werk, dat netwerken voor mij doen.  Ook spontane gesprekken met gelijkgestemden waaruit dan blijkt dat je iets voor elkaar kan betekenen, of het besef dat je iemand kent die de andere z’n hulp nodig heeft, vind ik fantastisch.

Maar sinds ik jaren geleden dat ene mailtje stuurde naar die vage kennis van vroeger omdat die mij misschien wel tips kon geven, begrijp ik het belang van netwerken beter.

–> Het gesprek dat daarop volgde heeft mijn Wingman werk een enorme boost gegeven, en heeft veel in gang gezet, tot op de dag van vandaag.

Ik raad mijn klanten intussen dan ook aan om hun netwerk aan te spreken en vooral uit te breiden. En dat is nog steeds niet voor iedereen even gemakkelijk.

• Zo stelde ik voor aan de ondernemer die workshops geeft, om eerst oude klanten te contacteren, om zo de drempel naar het bellen van nieuwe klanten weg te nemen. Intussen is door de positieve feedback van die oude klanten, de vrees verdwenen.

• Of die netwerk/inclusie-coach (jawel), die enkel nog die kleine push nodig had om 2 grote cultuurhuizen een samenwerking voor te stellen. En kijk, ze mag op gesprek komen. 

Bel, mail of contacteer dus gewoon die persoon met wie je eigenlijk graag zou willen samenwerken, een nee heb je, een ja kan je krijgen :).

De voorbije weken merkte ik plots dat ik verschillende van mijn klanten met elkaar in contact gebracht had: een fotograaf met een webdesigner, een muzikant met een muziek-café, een paar klanten met een boekhouder, een copywriter met een muzikant, een PR-bureau met een instagram specialiste.

En ik herinnerde me dat iemand me vele jaren geleden vroeg wat mijn ‘droom’ was met Wingman. Mijn antwoord was toen: een groot netwerk aan klanten hebben uit verschillende disciplines, en die met elkaar in contact kunnen brengen zodat ze kunnen samenwerken en elkaar kunnen helpen. 

Dat lijkt dus stilletjes aan te lukken, mede dankzij dat ene gesprekje.

En dàt is dus waarom ik ‘netwerken’ alsnog een mooi woord begin te vinden.